پایان بازی برای شبکه های پستی ؟! چگونه در عصر تجارت الکترونیک برنده شویم؟
دیجیتالی شدن به سرعت دو فعالیت کلیدی را که شبکه‌های پستی در سراسر جهان ارائه می‌دهند.
مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد، تغییر داده است: «برقراری ارتباط» و «خرید و فروش الکترونیکی»
تا سال ۲۰۲۵، ارزش پست سنتی بین ۲۵ تا ۳۰ درصد دیگر نسبت به سال ۲۰۱۸ کاهش خواهد یافت.
در حالی که، مگاترند تجارت الکترونیک رشد سریع و پایداری را برای بازار بسته‌ها به ارمغان می‌آورد.
پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۲۵ بازار خرده‌فروشی به ارزش ۸ تریلیون یورو برای فعالین پستی فراهم شود.
تجارت الکترونیک جهانی از سال ۲۰۰۰ تقریباً بیست برابر شده است.
پیش‌بینی می‌شود که رشد آن در حدود ۱۰ درصد در روز باشد.
طیف گسترده‌ای از تحولات و پویایی‌های بازار از این رشد پشتیبانی می‌کند:
دسترسی و حضور در بازار مناطق جدید (جنوب صحرای آفریقا، اروپای شرقی)، مصرف‌کنندگان جدید (افراد مسن)، محصولات جدید (مبلمان)، کانال‌های جدید (پلت فرم های رسانه‌های اجتماعی)، و مناسبت‌های جدید که فرصت‌های جدیدی را به دنیای خرید آنلاین معرفی کرده‌اند.
خرده‌فروشی آنلاین از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ رشد خرده‌فروشی را تا پنج برابر افزایش می‌دهد.
تا سال ۲۰۳۰، ۲۵ تا ۳۰ درصد از کل خرده‌فروشی جهان را به خود اختصاص خواهد داد.
این عدد در سال ۲۰۱۸، حدود ۹ درصد بوده است.
توسعه خدمات بسته‌بندی، جمع آوری و توزیع مرسولات مهم ترین عامل این رشد می‌باشد.
ارزیابی ها حاکی از آن است که ….
۷۰ تا ۸۰ درصد از کل خریدهای تجارت الکترونیک از طریق شبکه‌های توزیع، تحویل داده خواهد شد.
این رشد چشمگیر به لطف سرمایه‌گذاری‌های عظیم در حوزه نوآوری در ارائه خدمات پستی می‌باشد.
شرایط آتی بازار نشان می‌دهد که فعالین صنعت پست می‌توانند در این بازار رقابتی فزاینده، به بازی خود ادامه دهند.
به این صورت که تصاحبی روی سهم قابل توجهی از رشد بازار بسته‌بندی داشته باشند.
این مهم نیازمند اجرای تغییرات لازم و سریع توسط فعالین صنعت پست است.
از آنجا که غول‌های تجارت الکترونیک و سایر نیروهای بازار، شیوه بازی را تغییر می‌دهند!
راهکار مناسب برای نجات فعالین پستی، حرکت به سمت اجرای سه تاکتیک کلیدی است.
این سه تاکتیک عبارتند از: «کسب حق نوآوری»، «ایجاد ظرفیت های مناسب»، و در نهایت «ایجاد یک موتور نوآوری».
کسب حق نوآوری یا بهبود مستمر بهره وری، برای کسب وکارهای پستی طی ۱۰ تا ۱۵ سال گذشته ،همواره رقمی ثابت و بین ۱ تا ۲ درصد بوده است.
در حالی که در شرایط پیش‌رو، دستیابی به این سطح از بهبود نیز، روز به روز سخت‌تر شده است.
با توجه به پویایی بازار فعلی، تحقق این امر ماموریتی حیاتی‌تر محسوب می شود.
بنابراین، برای دستیابی به کارایی بهتر، به‌جای اینکه فوراً به فانتزی‌های آینده‌نگرانهای مثل پهپادها توجه شود، فعالین پستی فعلی باید برای بهینه‌سازی بیشتر عملیات فعلی‌شان روی بخشی از فرآیند عملیاتی خود که در حال حاضر دارای ضرر و زیان است، متمرکز شوند.
برای بهبود فرآیندهای عملیاتی در مراحل آماده سازی (پردازش)، حمل‌ونقل و توزیع مرسولات تلاش نمایند.
برای تحقق این منظور ۷ راهکار پیشنهاد می‌شود که در بخش نخست مقاله به تشریح ۲ مورد از این راهکارها خواهیم پرداخت:
اتوماسیون موج دوم و استانداردسازی
خودکارسازی و طراحی مجدد محصول می‌تواند هزینه‌های عملیاتی را برای فعالین پستی، به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
همچنین بهره‌وری را افزایش دهد.
بهبود برنامه‌ریزی منابع و تخصیص منابع و ایجاد یک سیستم بازخوردگیری عملکرد در تمامی فرآیندهای شرکت نیز با کاهش ضایعات (بیترتیبیهای پستی)، به بهینه‌سازی عملکرد کمک می‌نماید.
برخی از فعالین صنعت پست با پیاده‌سازی ترکیبی از این اقدامات توانسته‌اند تا ۶۰ درصد ظرفیت پردازش مرسولات را در زیرساخت‌های خود افزایش دهند.
اتوماسیون موج دوم، دامنه اتوماسیون موجود را گسترش داده است.
فعالیت‌های جدیدی را نیز تحت پوشش اتوماسیون قرار می‌دهد. می‌تواند پاسخی بهینه به شرایط متغیر بازار، مانند افزایش هزینه‌های نیروی کار در بازارهای نوظهور باشد.
برخی از شرکت‌های پستی با ایجاد و گسترش دیجیتالی شدن و کاهش سهم نامه‌ها، سرمایه‌گذاری را در این بخش از بازار را که رو به کاهش است، متوقف کرده‌اند.
در حالی که در بسیاری از کشورها، حتی پس از شروع کامل دیجیتالی شدن، شرکت‌های پستی حجم قابل توجهی نامه برای توزیع دریافت کرده‌اند (اسناد رسمی و نامه‌های بازاریابی مستقیم).
کاهش هزینه‌هایی که از طریق توالی‌یابی خودکار و متمرکز پست الکترونیکی حاصل می‌شود، اغلب یک بازده مثبت تجاری ایجاد می‌کند.
در بسته‌ها نیز، اتوماسیون می‌تواند به طور فزایندهای در تخلیه و بارگیری، لجستیک و جابجایی اقلام حجیم استفاده شود.
طراحی مجدد محصول حوزه‌ای است که بسیاری از شرکت‌های پستی در سال‌های اخیر حداقل با تمرکز بر هزینه‌ها، آن را تجربه نکرده‌اند.
شرکت‌های پستی با سه راهکار زیر می‌توانند در این حوزه کارآمد عمل نمایند:
تنظیم ابعاد بسته‌های کوچک، متناسب با ابعاد نامه و استفاده از ظرفیت مرتب‌سازی که در اثر کاهش نامه‌ها بیکار مانده است.
کاهش سرعت تحویل در برخی محصولات برای استفاده از ظرفیت مرتب‌سازی در طول روز یا متعادل کردن حجم کاری بین روزها.
دادن انگیزه به مشتریان برای تغییر شرایط تحویل محصول یا بازنگری در مشخصات محصول برای افزایش تعداد مرسولات قابل مرتب‌سازی با ماشین.
حمل و نقل، استفاده از برنامه‌ریزی هوشمند:
تقاضای حمل و نقل در بسیاری از شبکه‌های توزیع، عمدتاً در اواخر عصر و صبح زود در اوج خود می‌باشد.
در نتیجه، کامیون‌های با مالکیت شخصی در ۶۰ تا ۸۰ درصد مواقع بیکار می‌مانند.
با توجه به اینکه ۵۰ تا ۶۰ درصد هزینه‌های حمل و نقل ثابت است (هزینه سرمایه کامیون، تعمیر و نگهداری، دستمزد راننده)، وقتی کامیون‌ها بیکار هستند، منابع در حال هدر رفتن است.
از طریق برنامه‌ریزی و طراحی یک شبکه چابک، شرکت‌های پست می‌توانند نرخ استفاده از وسیله نقلیه خود را افزایش دهند.
با انتقال از برنامه‌ریزی حمل و نقل منطقه‌ای به مرکزی و سازماندهی مجدد زمان‌های ارسال، تا ۱۰ درصد از کل هزینه‌های حمل و نقل را پس‌انداز نمود.
از نظر استراتژی دارایی، بسیاری از شرکت‌های پستی با به اشتراک گذاری ظرفیت حمل‌ونقل خود با سایر واحدهای تجاری یا با مشتریان خارجی و یا برعکس، هزینه‌های عملیاتی حمل و نقل را کاهش داده‌اند.
همچنین برون سپاری خدمات به ویژه خدمات پستی کوچک مقیاس در بازار پرچالش نیروی‌کار، انتخاب ارجح خواهد بود.
علاوه بر این، مدیریت چرخه عمر ناوگان از طریق تعمیر و نگهداری کارآمد و بهینه سازی چرخه‌های تعویض برای کاهش هزینه‌های تعمیر از دیگر اقدامات موثر خواهد بود.
در نهایت، دستمزد رانندگان معمولاً بزرگترین سهم را در هزینه‌های حمل و نقل به جز سوخت دارا می‌باشد.
بنابراین به حداکثر رساندن زمانی که رانندگان صرف رانندگی می‌کنند یک اهرم قدرتمند کاهش هزینه است.
اقدامات برای افزایش زمان رانندگی در مقایسه با زمان بدون رانندگی شامل ساده کردن عملیات بارگیری و تخلیه وسایل نقلیه و جداسازی دقیق سکو و کار رانندگی است.
مطلب پیشنهادی برای مطالعه بیشتر: امن ترین راه حل برای خرید و فروش در فروشگاه اینترنتی
پستکس و آشنایی با خدمات و پشتیبانی این مجموعه (قسمت دوم)
عالی